Review: Uncharted 4: A Thief’s End

Deze review van Uncharted 4: A Thief’s End bevat spoilers van het begin van de game, als je deze niet wil lezen sla je beter de eerste paragrafen over tot aan de eerste tussentitel.
Uncharted 4: A Thief’s End is het eerste en meteen ook het laatste avontuur van Nathan Drake op PlayStation 4.
We vinden Nathan in het begin van de game terug in een weeshuis waar hij als klein jongetje gestraft is omdat hij heeft gevochten. Lang blijft hij echter niet bij de pakken zitten; wanneer hij een lichtflits ziet beslist hij uit zijn kamer te ontsnappen om zijn oudere broer Sam te ontmoeten. Dan springen we enkele jaren in de tijd vooruit, naar een gevangenis in Panama waar hijzelf Sam en Rafe op zoek zijn naar een piratenschat. Hun zoektocht gaat gruwelijk mis en Nathan is verplicht om zijn broer dat neergeschoten is achter te laten.

Plots bevinden we ons 15 jaar verder, waar Nathan een normaal leventje leid met Elena. Het koppel is ondertussen gelukkig getrouwd en hebben beiden wilde avonturen afgezworen. Maar dan staat plots Sam voor de deur van Nathan’s kantoor. Sam verteld wat er gebeurd is in Panama nadat Nathan en Rafe hem daar hebben achtergelaten. Hij verteld ook dat hij in diepe problemen zit en voor een machtige drugsbaron de verloren piratenschat van Avery moet vinden om zo zijn eigen vrijheid terug te krijgen.
Een volwassen game
Niet enkel de personages in de game zijn volwassener geworden, ook Naughty Dog is enorm gegroeid. En dat merkt je niet alleen in de grafische pracht dat ze hebben afgeleverd maar ook in de dialogen en de hele emotionele toon van de game. Een ander pluspunt: het bovennatuurlijke van de eerdere Uncharted games is overboord gegooid. Wat echter gebleven, en opgeschroefd is, is de grafische pracht. Naughty Dog heeft nog maar eens bewezen dat het mooie games kan maken, van bewegende planten als je er tegen loopt tot realistische rimpels in plasjes als je er door loopt, de hele wereld zit vol kleine details. Die details trekken zich ook door naar gameplay: zo zie je Nathan zijn touw herpakken en zorgen dat metgezellen dat je over hen heen kan klimmen over muren.

Open wereld
Versta me niet verkeerd, Uncharted 4 is nog steeds een game dat zich in verschillende levels afspeelt. Maar die levels zijn zo opengetrokken dat je altijd jouw eigen weg zal vinden in de game. Of het nu door een andere klimroute of een ander padje te nemen is, je vertelt een beetje jouw eigen verhaal. Het is echter niet alleen de routes die je neemt die wijd open liggen, maar ook de manier waarop je de game speelt. Zo kan je kiezen of je ‘guns blazing’ door de game stoomt of dat je het toch wat kalmer aan wil doen en een weg baant op een doordachte stealthy manier. Jouw reisgenoten zullen zich daar ook aan aanpassen en verbergen zich met jou mee als je besluit om te sluipen, sterker nog: als je sluipt zullen ze er voor zorgen dat je moeilijker gevonden wordt. Dit doen ze door vijanden voor jou te taggen of als het nodig is zullen ze zelfs vijanden voor jou op een stille manier uitschakelen.

Hollywood waardig
Naughty Dog streefde met de Uncharted reeks altijd naar Hollywood waardige verhalen en actiescènes, en hoewel dit in de vorige games meer dan geslaagd was overtroffen ze zichzelf nu enorm. Het aantal actie set pieces zijn dan wel in aantal verminderd, maar ze zijn veel beter uitgewerkt. Zo zal je moeten ontsnappen uit een instortende grot en een instortende toren terwijl er van alles rondom jou ontploft.
Maar het zijn de kleinere subtiele dingen in het spel dat er voor zorgen dat je denkt dat je naar een film kijkt. Dat komt doordat de studio koos om motion capture, performance capture en handmatig gecreëerde animaties met elkaar te bundelen. Het resultaat is dat de animaties van alle personages er heel realistisch uit zien en dat de emoties, dankzij de performance capture, zo subtiel zijn dat je zelfs zonder audio weet hoe ze zich voelen. Wat er natuurlijk ook aan helpt zijn de geweldige prestaties van Nolan North (Nathan Drake), Troy Baker (Sam Drake), Richard McGonagle (Sully) en Emily Rose (Elena) die de personages echt tot leven wekken.

Conclusie
Uncharted 4: A Thief’s End is een waardig einde voor de Uncharted reeks, niet alleen omdat het het beste verhaal verteld uit de hele reeks, maar ook omdat de gameplay en gevoel voor detail in de game gewoon ongeëvenaard is. Daarom krijgt de game van ons ook de perfecte score, dit is de nieuwe standaard voor action-adventure games.
Uncharted 4 werd gereviewd op PlayStation 4 aan de hand van een retailcopy